เด็กหญิงผู้ชูธงขาว (The Girl with The White Flag)

หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 สิ้นสุดลงกว่า 3 ทศวรรษ โทมิโกะ ฮิกะ พนักงานบริษัทอเมริกัน เอ็กเพรสได้พบภาพภ่ายภาพหนึ่งในหนังสือฉบับอังกฤษภาพนั้นคือเด็กหญิงใส่เสื้อผ้าขาดกะรุ่งกะริ่ง มือชูธงขาว และหันหน้ามายิ้มให้กล้องทันทีทันใด ความรู้สึกอัดอั้นตันใจ ความรู้สึกเศร้า และความรู้สึกถวิลหาที่เธอเก็บไว้ในใจมานานปี ก็ทะลักล้นออกมาราวกับสายน้ำที่เชี่ยวกราด
โทมิโกะรู้ว่าภาพนั้นคือตัวเธอเอง...เด็กหญิงวัยเจ็ดขวบที่ต้องสูญเสียแม่ พ่อ พี่ชาย และต้องพลัดพรากจากบ้านอันเนื่องมาจากการสู้รบครั้งสุดท้ายในสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งใช้โอกินาวาบ้านเกิดของเธอเป็นสมรภูมิ หลังจากได้เห็นภาพนั้น โทมิโกะก้ตัดสินใจบอกเล่าความจริงที่เธอประสบมาให้โลกได้รับรู้เพื่อเป็นอุทาหรณ์ให้เห็นว่าในขณะที่ทหารสองฝ่ายรบพุ่งอยู่ในสมรภูมิ ประชาชนผู้ไร้เดียงสาต้องพยายามกระเสือกกระสนเอาชีวิตรอด ทั้งๆที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องในการก่อสงครามชะตากรรมของเด็กหญิงวัยเจ็ดขวบผู้บริสุทธิ์ และกลวิธีการเอาชีวิตรอดของเธอ จะทำให้เราต้องยิ้มทั้งน้ำตาและรับรู้ถึงคำกล่าวที่ว่า ในสงครามยังมีความรัก ความเห็นอกเห็นใจ และมนุษยธรรม